Astrologia ma swoje korzenie w obserwacjach nieba prowadzonych przez dawne społeczności. Pierwsze systemy wiązały się z kalendarzami rolniczymi i cyklami przyrody. Z biegiem czasu zaczęto przypisywać znaczenia ruchom ciał niebieskich, tworząc symbole i schematy. W różnych kulturach powstawały odmienne podejścia, które łączyła chęć uporządkowania zjawisk. Początki astrologii należy rozumieć jako część historii ludzkiej ciekawości i potrzeby porządkowania rzeczywistości.
Na przestrzeni wieków astrologia rozwijała się w wielu kręgach kulturowych. W starożytności przenikała się z matematyką, kalendarzami i pierwszymi zapisami pisma. W średniowieczu teksty astrologiczne tłumaczono i adaptowano do lokalnych tradycji. Powstawały różne szkoły, które akcentowały inne elementy i symbole. Różnorodność tych podejść jest świadectwem szerokiego zainteresowania człowieka niebem i cyklami czasu.
Współcześnie astrologia występuje w wielu odmianach i nurtach. Dla jednych jest sposobem porządkowania kalendarza i symboli kulturowych. Dla innych pełni funkcję narzędzia refleksji nad planami i codziennością. Różnice interpretacyjne pokazują, że nie istnieje jeden obowiązujący model. Neutralne spojrzenie pozwala traktować astrologię jako część tradycji kulturowej i źródło inspiracji do refleksji.